fot. Adobe Stock, Алина Бузунова Spis treści: Czym są żylaki? Kasztanowiec na żylaki (nalewka, napar, odwar) Ziołowy kompres na żylaki Ocet na żylaki Masaż na żylaki Leczenie wodą na żylaki Co zrobić, gdy zauważymy żylaki? Czym są żylaki? Żylaki nóg to rozszerzenia żył powierzchniowych (znajdujących się tuż pod skórą) objawiające się widocznymi poskręcanymi wybrzuszeniami na nogach. Przyczyną powstawania żylaków jest niewydolność układu zastawek żylnych. Proces ten rozwija się latami w wyniku różnych czynników, w tym stojącego lub siedzącego trybu pracy, palenia papierosów, nadwagi. Żylaki są nie tylko widocznymi zniekształceniami, ale też mogą powodować różne dolegliwości: ból, obrzęki, uczucie ciężkich nóg, rozpieranie, pieczenie nóg, dyskomfort w kończynach. Żylaki są sygnałem alarmowym, że krew nie przepływa prawidłowo. Z czasem może dojść do zapalenia żylaków oraz powikłań związanych z niewydolnością krążenia. Dlatego lepiej nie lekceważyć nawet niewielkich zmian na nogach. Można posiłkować się naturalnymi metodami leczenia. Jest wiele domowych sposobów na żylaki, a niektóre z nich stosowały już nasze babcie. Kasztanowiec na żylaki (nalewka, napar, odwar) Kasztanowiec to jedna z najpopularniejszych roślin leczniczych stosowanych na żylaki. Związki kasztanowca poprawiają krążenie żylne i limfatyczne, zwiększają elastyczność naczyń krwionośnych, działają przeciwzapalnie i zmniejszają obrzęki nóg. Zapobiegają również powikłaniom żylaków, takim jak np. zakrzepowe zapalenie żył. Korzystny wpływ kasztanowca na żylaki jest zasługą zawartych w roślinie związków: escyny, eskuliny i garbników. Zastosowanie w lecznictwie mają nasiona, kwiat i kora drzewa. Dzisiaj w aptekach i sklepach zielarskich można kupić leki, np. w formie tabletek lub maści, zawierające wyciągi z kasztanowca. Można też samodzielnie w domu przygotować nalewkę, odwar lub napar na żylaki z tej popularnej rośliny. fot. Wyciąg z kasztanowca pomaga przy żylakach / Adobe Stock, schankz Nalewka z kasztanowca na żylaki Nalewkę z kwiatów kasztanowca można stosować doustnie lub miejscowo na żylaki. Składniki: garść suszonych kwiatów kasztanowca (można kupić w sklepie zielarskim), 10 niedojrzałych kasztanów (zbiera się je w lipcu), litr wódki, słój, butelki z ciemnego szkła. Sposób przygotowania: Rozgnieć garść suszonych kwiatów kasztanowca, rozdrobnij (posiekaj) dziesięć niedojrzałych kasztanów. Włóż wszystko do słoja, wymieszaj i zalej czterema szklankami wódki. Odstaw na 14 dni. Co dwa dni potrząsaj słojem, aby dobrze wymieszać jego zawartość. Po 14 dniach płyn przelej przez podwójny filtr do kawy i rozlej do czystych butelek, najlepiej z ciemnego szkła. Nalewkę przechowuj w ciemnym miejscu. Pij dwa razy dziennie po 10–20 kropli. Nalewką możesz również smarować łydki. Napar z kasztanowca na żylaki W łagodzeniu żylaków stosuje się również napar z kwiatów kasztanowca. Aby go przygotować, 1 łyżkę suszonych kwiatów kasztanowca zalej szklanką wrzątku i parz 10 minut. W przypadku żylaków zaleca się picie naparu 3 razy dziennie po ½ szklanki przez co najmniej tydzień. Przed kolejną kuracją trzeba zrobić kilkutygodniową przerwę. Odwar z kasztanowca na żylaki Do przygotowania odwaru potrzebujesz kory kasztanowca. Jest dostępna w sklepach zielarskich. 1 łyżkę kory kasztanowca zalej 2 szklankami wody i gotuj przez 20 minut na małym ogniu. Po przestudzeniu odwar należy pić 2 razy dziennie po ½ szklanki przez 2 tygodnie. Po kilku tygodniach kurację można powtórzyć. Ziołowy kompres na żylaki Aby zmniejszyć żylaki oraz zapobiec obrzękom i stanom zapalnym, warto stosować kompresy na żylaki na bazie ziół. Sprawdzi się w tym celu odwar z mieszanki: nagietka, kłącza tataraku, kwiatów kasztanowca, liścia babki lancetowatej, ziela drapacza. Po 2 łyżki ziół trzeba zalać 2 szklankami wody i gotować przez 5 minut, następnie odstawić na 30 minut. Okłady na żylaki z przygotowanego odwaru nakłada się 2 razy dziennie: rano i wieczorem. fot. Nagietek to naturalny środek na żylaki / Adobe Stock, Anna Khomulo Ocet na żylaki Nasze babcie na żylaki polecały ocet jabłkowy. Ma on poprawiać krążenie krwi i oczyszczać organizm z toksyn (jeśli pijemy na czczo 1-2 łyżek rozcieńczonych w szklance wody). W stosowaniu miejscowym nierozcieńczony ocet jabłkowy należy nakładać na żylaki i delikatnie wsmarować. Czynność powtarzać dwa razy dziennie. Chociaż nie ma badań potwierdzających skuteczność zastosowania octu na żylaki, to jednak nie powinien on nam również zaszkodzić. Czytaj też: Ocet jabłkowy na stawy i reumatyzm Masaż na żylaki Masowanie nóg pozwala zmniejszyć dolegliwości związane z żylakami i usprawnić krążenie w kończynach. Masaż należy wykonywać w kierunku od stóp aż do bioder, aby usprawnić przepływ krwi. Przed masażem na ręce możesz nałożyć oliwę albo olej. Woda ciepła i zimna na żylaki Babcinym sposobem na żylaki jest też naprzemienne polewanie nóg zimną i ciepłą wodą, oraz kąpiel nóg (przynajmniej do połowy łydek) w wodzie z solą. Kuracja polega na polewaniu (lub moczeniu) kończyn ciepłą wodą przez 1-2 minut, następnie zimną wodą 30 sekund i powtarzaniu tej czynności przez 10-15 minut. Ta hydroterapia zapobiega powstawaniu żylaków, usprawnia krążenie i zmniejsza ból oraz obrzęk nóg. Pamiętaj, aby unikać gorących kąpieli i sauny przy żylakach, ponieważ mogą nasilać problem. Co zrobić, gdy zauważymy żylaki? Chociaż babcine sposoby na żylaki mogą być pomocne w zapobieganiu żylakom i łagodzeniu bólu i obrzęku, to jednak zawsze należy skonsultować się z lekarzem, jeśli zauważmy u siebie problem. Najlepiej udać się do chirurga naczyniowego. Żylaki świadczą o utrudnionym przepływie krwi i mogą być zwiastunem rozwoju groźnej zakrzepicy żył głębokich. Dzięki wczesnej interwencji możemy zapobiec też innym groźnym powikłaniom, takim jak zapalenie żył czy zatorowość płucna. Istnieje wiele nowoczesnych metod leczenia żylaków oraz badań diagnostycznych, które sprawdzą stan naszych naczyń krwionośnych – zarówno tych powierzchniowych, jak i głębokich. Warto o nie dopytać. Czytaj także:Zapalenie żylaków – przyczyny, objawy i leczeniePajączki - jak się ich pozbyć? Najskuteczniejsze sposoby na pękające naczynkaBól łydek – przyczyny i sposoby leczenia Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Kasztanowiec zwyczajny – Aesculus hippocastanum L. zaliczany jest do rodziny Hippocastanaceae, czyli kasztanowcowatych. Z drzewa tego pozyskiwane jest do celów leczniczych kora – Cortex, owoc – Fructus, nasienie – Semen, kwiat – Flos, liść – Folium, pączek – Gemmae oraz gałązki – Turio Hippocastani. Niedojrzałe owoce (owocnia z nasieniem łącznie) zbierane powinny być w lipcu. Nasiona, po odjęciu kolczastej owocni zbierane są w pełni dojrzałości. Kwiaty zbierane powinny być w początkach i w czasie kwitnienia. Korę można zbierać wiosną lub jesienią z młodych gałązek. Pędy 1-roczne najlepsze są wiosną, wraz z pączkami. Pączki najwartościowsze są na przedwiośniu i wiosną. Liście bogate w witaminę K należy zbierać w maju i czerwcu. Surowce nie wolno suszyć w temperaturze powyżej 50 stopni C. Kwiaty i liście wrażliwe są na światło, dlatego suszyć je w półmroku. Ze świeżych pączków i pędów po rozdrobnieniu (zmieleniu) sporządza się cenny intrakt. Także ze świeżych niedojrzałych owoców można przygotować intrakt. W sprzedaży znajdują się: kwiat, kora i intrakt z kasztanowca – Flos, Cortex et Intractum Hippocastani. Spośród gotowych prostych preparatów z kasztanowca wyróżnić można: kapsułki, drażetki zawierające określoną ilość składników czynnych z kasztanowca (standaryzowane na zawartość escyny), np. Aescin (tabl. zawierające 20 mg escyny), Esceven (tabl. zawierające 2,5 mg escyny), Venotonin (kapsułki zawierające 20 mg escyny), Venoplant (tabletki zawierające 50 mg escyny), Venastat (kaps. zawierające 50 mg escyny), Reparil (draż. zawierające 20 i 40 mg escyny), Aesculaforce (tabl. powl. zawierające 20 mg escyny). maści z reguły standaryzowane na zawartość escyny, np. żel kasztanowcowy Gemi, Aescin, Esceven, Flogencyl, Sapoven, Venitan, Vescin. np. Reparil – amp. 5 mg escyny. Już z powyższych opisów wynika, że zawartość składników czynnych podawana jest w przeliczeniu na escynę. Do składników kasztanowca należą: i pączki: kumaryny (eskulina, fraksyna, fraksetyna, eskuletyna, skopolina, skopoletyna), żywica bogata w terpeny, fitochinon (witamina K), flawonoidy (kwercetyna, kwercytryna, kemferol, rutyna, astragalina), garbniki, alantoina, kwas alantoinowy, saponiny oleananu (pączki i młodziutkie liście), małe ilości katechin. 2. Kora, pędy, nasiona, owoce: saponiny oleananu 3-6%, pędy i kora około 3%, nasiona i owoce powyżej 4% (nawet 13%); garbniki, kumarynowce (do 5%): eskulina, fraksyna, skopoletyna; flawonoidy (kwercetyna, kemferol, kwercytryna); kwasy: octowy, masłowy, izomasłowy, tyglinowy, angelikowy, glukuronowy, kumarowy); flawony 0,15%. Składnikami czynnymi kasztanowca są przede wszystkim saponiny i kumaryny z flawonoidami: Eskulosaponina dająca po hydrolizie escygeninę C30H48O5, kwas glikuronowy, pentozę i glukozę. Glikozydy flawonowe: eskulina C15H16O9, dająca po hydrolizie eskuletynę C9H6O4 i glukozę, kwercytryna C21H22O11, dająca po hydrolizie kwercetynę C15H12O7 i ramnozę; fraksyna C16H18O10, dająca po hydrolizie fraksetynę C10H8O5 i glukozę. Wyciągi z liści kasztanowca zwiększają krzepliwość krwi i wzmacniają oraz uszczelniają naczynia krwionośne, pobudzają regenerację tkanek, np. gojenie ran. Wykazują silne właściwości przeciwzapalne. Wskazania: obniżona krzepliwość krwi, kruchość i przepuszczalność naczyń krwionośnych. Stan zapalny gałki ocznej i spojówek. Stany zapalne skóry. Trudno gojące się rany. Preparaty: 1 łyżkę liści zalać 1 szklanką wrzącej wody, przykryć, odstawić na 20-30 minut, przecedzić. Pić 4 razy dziennie po 1 szklance przez 3-4 tygodnie. liście: liście wysuszyć i zmielić na proszek. Zażywać 3 razy dziennie po pół łyżeczki, dobrze popić. kasztanowcowy: na każdą łyżeczkę sproszkowanych liści kasztanowca lub świeżych zmielonych liści kasztanowca dać 1 łyżkę czubatą miodu, 1 łyżeczkę świeżych lub suchych liści pokrzywy oraz 1 łyżeczkę gliceryny lub wódki (piołunówkę = absyntówkę lub orzechówkę), wymieszać. Zażywać 2 razy dziennie po 1 łyżce przez 1 miesiąc. Stosować przy osłabionych naczyniach krwionośnych, obniżonej krzepliwości, nadmiernym miesiączkowaniu, blednicy, osłabieniu ogólnym i gruźlicy. Wyciągi z pędów i kory kasztanowca działają ściągająco, przeciwzapalnie, antyseptycznie, przeciwobrzękowo, przeciwwysiękowo, przeciwbiegunkowo, silnie żółciotwórczo i żółciopędnie, pobudzająco na wydzielanie soku żołądkowego, odkażająco i pobudzająco na gojenie ran, owrzodzeń, oparzeń, wyprysków. Wskazania: stany zapalne naczyń krwionośnych, wysięki zapalne okołonaczyniowe, stany zapalne przewodu pokarmowego, zatrucia, choroby alergiczne, stany zapalne stawów, artretyzm, reumatyzm. Zewnętrznie: kontuzje sportowe, stany zapalne stawów, kaletek, krwiaki, wybroczyny, stany zapalne siatkówki, naczyniówki, białkówki i spojówek. Kora kasztanowca długotrwale stosowana do płukania włosów leczy łupież, nadaje włosom wytrzymałość, zapobiega łysieniu, likwiduje siwiznę. Mocny odwar z kory kasztanowca ładnie i naturalnie zabarwia włosy na brązowy kolor. Preparaty: Odwar: 1 łyżkę zmielonych pędów lub kory zalać 1 szklanka wody, gotować 5 minut (do barwienia i wzmacniania włosów: 20-30 minut), odstawić na 20 minut, przecedzić. Uzupełnic brakującą ilość wody. Pić 3-4 razy dziennie po ½ szklanki przez 1-6 miesięcy. Po 1-2 miesiącach zrobić przerwę w kuracji na 1-2 tygodnie, po czym leczenie kontynuować. Okłady (gaza, pieluchy namoczone w odwarze, waciki) nakładać na chore miejsca (w tym oczy) na 30-45 minut; stosować co 6 godzin. Intrakt: 100 g młodych i świeżo zmielonych pędów kasztanowca zalać 500 g gorącego wina lub alkoholu 30-40%, odstawić na 7-10 dni, przefiltrować. Zażywać 2 razy dziennie po 5-10 ml (na wódce) lub 10-15 ml (na winie). Stosować również zewnętrznie do okładów i przemywania. Pączki kasztanowca stosowane są do wyrobu intraktu, syropu, nalewki i naparu. Działają przeciwzapalnie, przeciwalergicznie, wykrztuśnie, moczopędnie, odtruwająco, regenerująco, przeciwzakrzepowo i wzmacniająco na śródbłonki naczyń krwionośnych. Hamują rozwój miażdżycy. Wyraźnie pobudzają regenerację tkanek. Szczególnie dobrze wpływają na elastyczność skóry. Leczą stany zapalne przewodu pokarmowego i układu oddechowego. Nadają się do kuracji „czyszczących krew”. Napar: 1 łyżkę rozdrobnionych świeżych lub suchych pączków zalać 1 szklanką wrzącej wody lub mleka. Odstawić na 15 minut, przecedzić. Osłodzić miodem. Pić 2 razy dziennie po 1 szklance przez 2-3 tygodnie. W przypadku stanów zapalnych układu oddechowego: ½ szklanki naparu z miodem 4 razy dziennie przez 1-2 tygodnie. Intrakt: 100 g świeżych lub suchych pączków zalać 300 g gorącego wina lub alkoholu 30-40%, odstawić na 7 dni, przefiltrować. Można osłodzić miodem lub sokiem owocowym (najlepiej żurawinowym, różanym, rokitnikowym, berberysowym, głogowym, kalinowym lub jarzębinowym). Zażywać 2 razy dziennie po 10-15 ml. Wyciągi z kwiatostanu są bogate we flawonoidy. Uszczelniają i wzmacniają naczynia krwionośne, wzmagają diurezę, wspomagają odtruwanie organizmu, reguluja przemianę materii, hamują stany zapalne w organizmie, poprawiają krążenie mózgowe, obwodowe i wieńcowe. Hamują rozwój miażdżycy. Zalecany jest intrakt z kwiatów oraz napar. Polecam intrakt kwiatowy sporządzony na winie wytrawnym (100 g świeżych kwiatów zalać 500 g gorącego wina). Taki intrakt można zażywać 2 razy dziennie po 15 ml lub 1 raz dziennie po małym kieliszeczku na dobrze krążenie krwi. Napar z 1 łyżki kwiatów na 1 szklankę wrzątku pić 2 razy dziennie po 200 ml przez 3-4 tygodnie. Intrakt z niedojrzałych owoców lub dojrzałych rozdrobnionych nasion (1:5) zażywać 2 razy dziennie po 5-10 ml przez 2-6 miesięcy. Stosować również do okładów i wcierania, podobnie jak gotowy żel, krem, czy maść. Wyciągi z niedojrzałych owoców i dojrzałych nasion służą do leczenia obrzęków pooperacyjnych, pourazowych, zaburzeń krążenia żylnego kończyn i mózgu, żylaków kończyn i odbytu (hemoroidów). Podawane są w przypadku udaru, obrzęku mózgu, w stanach zapalnych żył, przy zakrzepach, zawałach, w profilaktyce zakrzepicy. Wyciągi z owoców i nasion zmniejszają przepuszczalność ścian naczyń, przywracają elastyczność naczyniom krwionośnym, poprawiają krążenie obwodowe, mózgowe i wieńcowe. Usprawniają krążenie krwi w skórze. Przyśpieszają resorpcję płynów surowiczych w miejscu obrzęku. Hamują stan zapalny oraz odczyn alergiczny. Dawkowanie preparatów standaryzowanych na zawartość escyny: 40 mg escyny 3 razy dziennie po jedzeniu przez 2-3 miesiące, następnie 40 mg escyny 2 razy dzienie. Należy pamiętać, że liście kasztanowca zwiększają krzepliwość krwi. Natomiast pączki, owoc, nasiona kasztanowca zapobiegają powstawaniu zakrzepów (działanie przeciwzakrzepowe). W razie wystąpienia nudności przy zażywaniu preparatów z owoców kasztanowca – zmniejszyć dawkę, stosować po jedzeniu lub też z dodatkiem kropli miętowych albo nalewki melisowej. W leczeniu zapalenia odbytnicy, stanów zapalnych hemoroidów stosować delikatne lewatywy z odwaru z kory, niedojrzałych owoców lub nasion kasztanowca, z pędów kasztanowca, albo też gęsty wyciąg wodny w formie małych wlewów doodbytniczych (15 ml). W warunkach domowych można to uczynić za pomocą strzykawki zakończonej elastycznym wężykiem lub małej gruszki do lewatywy.